Val do Dubra
| Val do Dubra | |
|---|---|
| |
| |
| Aquí as sacristanas cumpren a súa función con gusto e devoción. | |
| Situación | |
| |
| Xentilicio[1] | |
| Xeografía | |
| Provincia | Provincia da Coruña |
| Comarca | Comarca de Santiago |
| Poboación | vuderiras. hab. (2020) |
| Área | km² |
| Densidade | hab./km² |
| Entidades de poboación | |
| Capital do concello | |
| Política ({{{elec ano}}}) | |
| Alcalde | ((PPdG)) |
| Concelleiros | BNG: PPdeG: PSdeG-PSOE: Outros: |
| Uso do galego[2] ({{{galego ano}}}) | |
| Galegofalantes | 100 % |
| Páxina web oficial | |
| |
Val do Dubra é un concello da provincia de Santiago de Compostela, a pesar de estar ao lado da capital ningún picheleiro se atreveu vir plantar aquí seu chalé pero sí chantaron un cuartel do Eurogendfor pra controlar á poboación desde aquí.
Xeografía[editar]
Val do Dubra ocupa unha sección da Depresión meridiana mailo val do Tambre, limita ao Norte con Troia, ao Sur Amish, Oste un Trazo ecara o salvaxe oste con Santa Comba a Abaña.
Historia[editar]
Val do Dubra (Antes coñecido como Buxán) foi fundada polos fillos de Lordomani que ningún galego quería cuidar (xa que eran froito da violación de galegas por parte deses piratas) que durante séculos ocuparon as chairas compostelás como pastores (conseguindo a mezcla xenética de lubicán) e chantando castros como en Niveiro e Portomouro.
Ata que o Imperio Romano os apañou escravizándoos nas minas de ouro, cando este rematou vendéronos a varios terratenentes da zona, só conseguindo fuxir cando viñeron os suevos, o rei Miro deulle estas terras ao bispo de Padrón, o resto da Idade Media estiveron a ser chuchados pola nobreza e cregos composteláns ata que no século XIX Madrid decidiu un cambio de rumbo presionado polos imperios francés e británico coa conseguinte cambio de poder e guerra civil (Carlistada) que aquí tivo tanto éxito como cando viñeron os reptiliáns decirnos que nos viñan gobernar polo noso propio ben e que nos rendíramos.
A zona estivo vivindo co que daba de sí a agricultura primitiva, mutando en comercio de carne a principios do século XX (pro comercio inglés que ficara desabastecido pola Guerra Europea) e logo murchando a finais do mesmo século pola presión da Unión Europea.
Fauna e flora[editar]
Nas beiras do Tambre pódese ver ao belo cancadrilo e no cumio de Penas Pardas ao famoso Castroncán. Entre a flora é de subliñar a presenza de grandes herbeiras e gándaras, ond enace ceive o estramonio, aiauasca, peiote e marijuana. Ten selva de carallos, bildu eiros, palmeiras, flor cadaver, etc antes podíase atopar á sociedade segreda dos homes cocrodilo pero desde o cambio climático emigraron pra Papúa Nova Guinea.
Parroquias[editar]
Véxase tamén[editar]
Outros artigos[editar]
