A Pobra do Caramiñal
- Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: A Pobra.
| A Pobra do Caramiñal | |
|---|---|
| |
| Situación | |
| |
| Xentilicio[1] | |
| Xeografía | |
| Provincia | Provincia de Courña |
| Comarca | Comarca da Barbanza |
| Poboación | hab. (2020) |
| Área | km² |
| Densidade | hab./km² |
| Entidades de poboación | |
| Capital do concello | |
| Política () | |
| Alcalde | () |
| Concelleiros | BNG: PPdeG: PSdeG-PSOE: Outros: |
| Uso do galego[2] () | |
| Galegofalantes | 80 % |
| Páxina web oficial | |
| |
Vean! eso ya lo dijimso antesh y se vió en el referendoooooioioio!!
A Pobra do Caramiñal (en galego normal A Póboa do Caramiñal e en castrapo La Puebla do Caramiñal é unha concello pequeno entre os grandes Ribeira, Porto do Son e Boiro.
Historia[editar]
A Pobra do Caramiñal comezou a estar habitada en tres xeiras:
- No Paleolítico: cando a glaciación Würm conxelara todo o golfo de Biscaia e os humanos poboaron estas costas, que logo abandoaron cando se desfixo o xeo e poboaron Inglaterra.
- Na Antigüidade: habitada polos megaliteiros, Petroglifenses, Praestamarcos, Galaicoromanos e suevos. Trala centralización dos Visigordos e a invasión dos moros ficou todo moi inestable e foi abandoada debido ó perigo dos piratas e outros seres extraterrestres que ameazaban con aterrizar na zona.
- Mediados da Idade Media: a zona vóltase poboar con peña de Bertamiráns, polo que recibe o nome de Pobra (de "carta puebla", privilexio de poboar unha zona estratéxica prun señor feudal) do Caramiñal (lugar cheo de caramiñas).
Este porto natural cheo de matorrais foi repoboado e os mariñeiros comezaron a facer mareas sen parar e os cregos de Compostela a chuchar deles, pra que non se lles rebelaran enviaron a un sheriff, o Deán, tan querido na zona que séculos mais tarde os irmandiños tentaron darlle a patada no cú. Pra que o ambiente non se revolucionara remataron por enviar o Cristo nazareno, que co seu látego de púas (estilo 50 sombras de Grey) conseguiu voltar a todos á dornas e seguir enchendo o papo de Santiago.
No Antigo Réxime os curas e fidalguía foron os que mellor viviron (eran unha minoría con privilexios), aínda así houbo crise, no XVIII chegaron os cataláns que viñan modernizados (hoxe xa non tanto) e instalaron as primeiras fábricas de conserva (Onza de Oro).
Durante a Restauración borbónica Pobra foi independizado de Ribeira pra así ter mais políticos a zona pra chuchar ás clases produtivas (labregos e mariñeiros).
Xeografía[editar]
Atópase na península do Barbanza (que acolleu dúas comarcas: a do Barbanza e a de Noia, sendo fusionada na do Barbanza pero con capital en Noia durante o Feijooismo).
Flora e fauna[editar]
Flora hai pouca porque xa levaron entre os dos tixolos e os piratas.
Parroquias[editar]
Véxase tamén[editar]
Outros artigos[editar]
