Chile
- Este artigo trata sobre o país suramericano, para a planta/froito véxase pemento.
| República Pinochetista de Chile | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
 | |||
| Capital • Poboación |
Santiago | ||
| Linguas oficiais | Español | ||
| Forma de goberno | Ditadura democrática | ||
| Independencia | de España en 1810 1 | ||
| • Total | n/d | ||
| • Total | Escondida despois do toque de queda hab. | ||
| • Densidade | n/d | ||
PIB (nominal) | |||
| • Total | n/d | ||
| • per cápita | n/d | ||
| • per cápita | n/d | ||
| IDH | IDH de Chile = 1 | ||
| • Horario de verán | Non aplica | ||
| Dominio de Internet | n/d | ||
| Prefixo telefónico | n/d | ||
| Prefixo radiofónico | n/d | ||
| Código ISO | n/d | ||
1 Nunca se fixo independente de Pinochet 2 Inclúese a Illa de Pascua (Oceanía) e o Arquipélago Juan Fernández. Chile, ademáis, reclama un pedazo de Antártida. | |||
Chile é un estreito país situado en América do Sur fai fronteira cos seus irmáns arxentinos, cos cocaleiros bolivianos e as penosas galinacéas peruanas.
Historia[editar]
- Artigo principal: Historia de Chile.
Chile prehispánico[editar]
Todo comezou cando algúns escravos dos astecas fuxindo de Montezuma nadaran o océano ata chegar a Chile pensando que era Estados Unidos de América, pois o compás estaba errada e trocaron o norte ao sur. Os disidentes deron inicio ao Imperio Inca e comezaron a construír pirámides nos Andes.
Dominio español[editar]
O primeiro europeo que chegou en Chile foi Fernão de Magalhães atraído polos viños, cócteles de aguacates, e indias núas, pero non atopou iso, só ouro en abundancia.
Diego Almagro foi o conquistador que comprou o Chile de Francisco Pizarro que estaba endividado co pagamento de dereitos para os muambeiros de coca en Bolivia. Almagro estaba en Chile a buscar onde os incas habían oculto seus quilos de ouro.
Sen moito éxito, Almagro vendeu Chile para Valdivia, o Mago por dúas botellas de Pipeño e locos con moito cámara. Pedro e as súas tropas fundaron numerosos chalés e trouxo a puta de luxo Inés Suárez para fundaren Santiago nun intento de copiar os cabarés de Estremadura.
Formación e expansión da nación[editar]
En 1810, un anano chamado Napoleón Bonaparte e coa súa idea megalomana de conquistar o mundo para dar algunhas terras para o seu irmán José Bonaparte, non podía atopar iso en Francia, decidiu pedir esas terras ao rei de España, un dos varios Fernandes. Como Fernando VII rexeitou, Napoleón o meter nunha torre e poñer o seu irmán como rei de España.
Esta noticia repercutiu polo mundo, e cando a novidade chegou a Chile, un grupo de patriotas valentes e oportunistas decidiron loitar por independencia. Como a mariña de España estaba completamente arrasada, falida e vendida en Europa, os bravos chilenos conseguiron declarar a súa independencia tras un partido de fútbol.
En 1810 un tolo senil chamado Mateo de Toro y Zambrano creou a Primeira Xunta Nacional de Goberno, coincidindo cos principais eventos locais onde a música boa de sanfona, viños e tortas celebraban a inauguración do Parque de Don Bernardo O'Higgins, o pantano máis chique de Chile.
En 1891, seguindo a moda da época, houbo unha revolución en Chile que estableceu un goberno parlamentario. Os parlamentarios, que nunca souberon gobernar, deixaron unha desorde tan grande que mesmo os libros de historia no falan nada neste período.
Século XX[editar]
Tensións políticas[editar]
[[Ficheiro:|miniatura|esquerda|Tras un longo período monotonía extrema, Pinochet coa súa célebre frase: se acaba el huevos, Señora constitutivo da ditadura militar a exemplo das outras nacións latinoamericanas.]]
A ditadura militar do Bin Laden co goberno do Xeneral Augusto Pinochet, que foi moi incomprendido, xa que incentivaba a compra de cuecas e estaba con medo que o ex presidente Salvador Allende levase o país para o comunismo, polo que deu unha golpe militar, ao final todo o mundo sabe que o mellor medio de defender a democracia é acabando coa mesma e instituíndo unha ditadura.
Ao sur, entre lagos e volcáns foi onde campos de concentración magníficas facendas con comidas típicas alemás. A máis coñecida delas, Colonia dignidade, contou co bondadoso apoio do goberno totalitario, asasino democrático do Xeneral Pinochet, alén de profícua man de obra escrava xenerosa e gratuitamente doada por centos de chilenos.
Retorno á democracia[editar]
Debido a que Pinotxo ía vello fíxose xubilar tras facer unha consulta popùlar na que todos os chilenos lle dixeron que NON o querían, así Chile voltou reflotar a súa economía, relanzada grazas á guerra contra Perú.
Política[editar]
O seu actual presidente é Juan Andrés Salfate.
Demografía[editar]
- Artigo principal: Demografía de Chile.
Os chilenos ten que durmir de lado se non caen no océano. Chile ten só unha rúa/estrada que atravesa o país de norte a sur, a mesma estrada serve tamén como fronteira do país.
Composición étnica[editar]
A maior parte dos chilenos descende indios projenetas (no norte) ou indios maputchas (no sur). Todos eles, porén, poden afirma con autorización pasado en cartório de que son orixinarios da máis pura nobreza castelá.
Cultura[editar]
- Artigo principal: Cultura de Chile.
Literatura[editar]
- Artigo principal: Literatura de Chile.
Deportes[editar]
Chile ten un fútbol pouco desenvolvido, isto débese a que o balón sempre caer na auga ou na Arxentina. Iso é un problema, porque sempre o balón volve furada. A mellor actuación chilena nunha partida oficial foi a do porteiro Rojas (ou porras ou hojas, sei alí), cando gañou un oscar por simulación da queimadura que sangra no Maracanã.
Pódese ver tamén nos xogos contra o Brasil, como a pisa de 7x0 sufrida nunha partida calquera nas entrañas do pasado. Con todo, recentemente o Chile presentou substancial mellora en relación á selección brasileira, impoñéndose no 6x1 (para o Brasil). Repare no inesperado gol chileno.
Véxase tamén[editar]
Outros artigos[editar]
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
