Coronero de Caeliobriga
Coronero | |
---|---|
![]() | |
Información | |
Nacemento | Na Idade do Ferro. Caeliobriga ![]() |
Nacionalidade | galega. |
Ocupación | Guerrear sen parar. |
Coronero foi un dos xenerais castrexos que loitou contra as tropas do Imperio Romano no Monte Medulio.
Vida e fazañas[editar]
Coronero naceu nun castro sobre o Río Arnoia entre Celanova e Cartelle na fronteira da tribu dos galaicos coelernos, desde meniño xa andaba á gresca cos pais e despois cos veciños meténdose cos maiores en vez de facelo cos da súa idade, o druida da aldea cedo o puxo a traballar indo de pastor co gando.
Dirixindo e defendendo ó gando dos lobos e do mal tempo gañouse boa fama, xa que Coronero andaba xa facendo estratexia cos rebaños de ovellas e os cans facéndolles facer figuras, marchando ao compás dunha minicaetra e con movementos envolventes conseguía desfacer rabaños dos veciños e así facer fuxir ás ovellas da competencia.
Vendo o druida do castro como facía tantas cousas el decidiuse a subi-lo de nivel, e sendo antes de tempo da súa idade iniciouno na sauna ós misterios dos cofrades de Bandua e lle permitiu marchar polo mundo adiante como ladrón xunto con outros veciños seus o día que a nós nos tocaría ir de primeira comuñón.
Na vida como ladrón cedo se fixo respetar, xa que Coronero era o mellor roubando cabalos e domándoos, elexir os mellores obxectivos e gañando mais que ninguén, sen embargo todo o repartía cos seus compañeiros e todos andaban alegres atrás del. Coa súa fatría andiveron por tódalas Oenagas (feiras) do país e sendo moi temidos, incluso entre os ártabros.
Pasados os anos que marca a tradición Coronero voltou ao seu fogar e foi investido como home de honor e títulos e poder asistir á asemblea da tribo en Coeliobriga, alí na súa croa formou xunto cos seus compañeiros de ladroadas e deron grandes banquetes e ofrendas aos deuses Cosso, Bandua e Reve; as castrexiñas do lugar mollaron centos de bragas ese día e todas foron posuídas por Coronero, tal fame de sexo levaba acumulada desde facía anos.
Mais os problemas estaban á volta da muralla, e os exércitos romanos andaban depredando pola zona, mais a súa tribo firmara un pacto cos romanos de paz, asi que él e os seus fieis, xunto con algúns acoplados sumáronse a outras tribos contra dos romanos e deronlle varias batallas, guerra de guerrillas, lanceadas desde riscos, incendios provocados,etc ata que mandaron mais lexións e coa política de divide e vecerás terminaron por acurraralos no Monte Medulio, onde se trabou gran asedio.
Ao morrer Coronero aló arriba a súa alma voou cara o río Miño que a levou con miles de guerreiros varudos coma él cara o Alén castrexo, nas illas afortunadas, onde hai cervexa fría todo o día.