Presidencialismo
O presidencialismo é maior a trampa xamais inventada polo mundo no que o líder do poder executivo é escollido polo pobo para mandatos regulares acumulando a función de xefe de Estado e xefe de goberno utilizando teoricamente o concepto de que a xente elixe o seu representante para o poder.
O presidencialismo é o réxime no que a xente elixe ao presidente, que exerce plenamente o poder executivo, sen a inxerencia dun primeiro ministro, segundo ministro ou incluso un milésimo douscentos cincuenta e noveno ministro (aínda que con todo ese poder o conferiu) pode incluso crear ministerios ou moito máis. Técnicamente estes representantes elixidos polo pobo permanecen no poder durante un período determinado de anos, pero dependendo do nivel de organización da nación, poden ser eliminados do poder á velocidade da luz (ver Bolivia entre 1978 e 1989 cos seus 10 presidentes) ou pode forxar unha constitución que lle dea o poder de ser reelixido ad eternum (ver de novo Bolivia con Evo Morales).
Cómo funciona[editar]
No presidencialismo, o presidente é o principal xefe do poder executivo (e teoricamente só debería ser ese poder, pero hai algúns lugares do planeta onde a escala F estoupa con forza). Con iso, pode moi ben pertencer a un partido bastante merda e o parlamento estea formado por cero deputados e senadores do seu partido, ou un número próximo a iso, formando parte do resto (é dicir, todos) dos partidos da oposición, levando a unha merda fodida onde chega ao punto de non pedir nada, nin sequera o propio condutor, que pode ser incluso a entrega que pasará todos os controis de goma do seu "pequeno xefe" á prensa rosa. Vaia, creo que xa pasou isto...
En varios países hai unha desorde chamada culto á personalidade, onde o presidente convértese lentamente no "Salvador da Patria" e lentamente pode manipular todo ao carallo, creando un sistema no que pon xuíces no Tribunal Supremo e consegue convencer á xente votar por un gran número de deputados e senadores, o que o leva a manipular violentamente a súa axenda de goberno e aprobar todo o que quere. Outra idea emblemática é a do presidente que comeza a levar á xente a "exercer a súa democracia directa" e, entre outras cousas, enviar un plebiscito no que, entre outras cousas, permite os votos á vez e a reelección ad continum e o individuo pode incluso participar nunha elección dun só partido, onde o gañador é el ou el. Noutras palabras, carallo a quen diga o contrario, seguramente foron unhas eleccións "democráticas".
Hai casos nos que o autoritarismo e a ditadura se disimulan nestas ideas de eleccións falsificadas, onde todos cren firmemente que están a escoller ao presidente, cando en realidade o fai un colexio electoral que pode escoller a calquera idiota ou a un membro das Forzas Armadas que nin sequera ameazou a ninguén con morte ou torturas durante o proceso electoral.
Véxase tamén[editar]
